Pravoslavni vernici danas obeležavaju praznik posvećen Svetom Aleksandru Nevskom, odnosno prenos njegovih moštiju. Ovaj dan je u crkvenom kalendaru označen crnim slovom, a u pojedinim delovima Srbije slavi se i kao krsna slava.
Aleksandar Nevski je stekao svoje ime nakon što je 15. jula 1240. godine, u bici na reci Nevi, pobedio švedsku vojsku, braneći pravoslavlje. Smatran je velikim zaštitnikom pravoslavne vere i neustrašivim ispovednikom Hristovog učenja. Odbio je da se pokloni tatarskim idolima, čime je zadobio poštovanje tatarskog kana Batija. Pred kraj života zamonašio se, uzeo ime Aleksij, i preminuo 1. novembra 1263. godine.
Njegove mošti su prenete u grad Vladimir 12. septembra, što se danas proslavlja kao veliki crkveni praznik. Aleksandar Nevski je sagradio brojne crkve i učinio mnogo milostiva dela. Iako ga u Srbiji slavi mali broj porodica, na Dorćolu se nalazi crkva posvećena ovom svetitelju, koju je podigao kralj Aleksandar Karađorđević, smatrajući ga svojim zaštitnikom.
Prema narodnim verovanjima, na današnji dan običaj je da se popije čašica rakije. Goste treba ponuditi rakijom na kućnom pragu, a ako je u pitanju krsna slava, podiže se zdravica: „Ko slavu slavi, njega slava i ljudi pazili, slavio za mnoga ljeta i godine, sve bolje, punije i zadovoljni!“
Postoje mnoge legende o čudima Svetog Aleksandra Nevskog. Jedna od njih kaže da su se u crkvi, gde su počivale njegove mošti, sveće same od sebe upalile, a dva starca su izašla iz oltara i pozvala svetitelja da ustane i spase praunuka Dimitrija od napada tuđinaca. Nakon toga, navodno je Aleksandar ustao i krenuo s njima, mnogi bolesnici su ozdravili nakon što su mi prišli s verom
Vernici veruju da molitva Svetom Aleksandru Nevskom može doneti isceljenje bolesnima, te da svako ko se njemu obrati iskrenom molitvom može očekivati njegovu pomoć. Ruska pravoslavna crkva kanonizovala ga je zbog hrišćanskih vrlina, a njegove mošti su 1724. godine prenete u Sankt Peterburg, gde se i danas nalaze u lavri Aleksandra Nevskog.
